Εκτύπωση

Το Πρώτο Κυνήγι Ξεκινά από τον Ιούλιο!!!

Άρθρο της κατηγορίας: ΚΥΝΗΓΟΣ

Πολλά χρόνια τώρα με ρωτούν φίλοι και γνωστοί: «τι σημαίνει για σένα ο Ιούλιος και έχεις τέτοια διάθεση προσμονής και χαράς;», απαντώ πως « Για εμένα είναι ένας απλά μήνας πριν την Έναρξη του Κυνηγίου και δύο μήνες πριν την έναρξη της Κυνηγετικής περιόδου για το Αγριογούρουνο αλλά κρίσιμος για όλη την περίοδο του κυνηγίου!»
Βέβαια, το Καλοκαίρι έφτασε στην μέση του και δεν έχει υπογραφεί η ρυθμιστική και αν όλα είναι ακόμη , παραδοσιακά πλέον ρευστά, οι κυνηγοί αρχίζουν να ετοιμάζονται. Παράδοση έγινε η ταλαιπωρία των κυνηγών, με το υπουργείο να μην θεωρεί πως όποιος συνεισφέρει τα μέγιστα στον κορβανά του Ταμείου Πράσινης Ανάπτυξης, οι κυνηγοί δηλαδή, είναι φυσικοί σύμμαχοι του, αλλά είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Ενώ εκείνοι που πλουτίζουν από το κράτος με ΜΚΟ για να λένε μόνο παχιά και κούφια λόγια είναι οι μεγάλοι συμβουλάτορες του κάθε υπουργού...
Ακόμη και αν έχει καταντήσει το πράγμα γραφικό, στην Επαρχία αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα, όλοι έχουν αρχίσει να μπαίνουν σε ρυθμούς έναρξης. Το βασικό όμως μέλημα των κυνηγών είναι να ετοιμάσουν τα σκυλιά και τα όπλα τους. Μερικοί ασχολούνται και λίγο με τον εαυτό τους. Λίγοι, αλλά οι περισσότεροι είναι νέοι και είναι εκείνοι που θα θεσμοθετήσουν την νοοτροπία στον αυριανό κυνηγό.
Όμως στο κυνήγι του Αγριόχοιρου το κύριο μέλημα είναι, πέραν από τα «τετριμμένα» των παραπάνω θεμάτων, να γίνει μια εκτενή έρευνα και συλλογή πληροφοριών για την κίνηση των αγριόχοιρων σε κάθε περιοχή. Τα κυνηγοτόπια είναι γνωστά. Μα κάθε χρόνος που περνάει λες και άλλα Καπριά έρχονται και μια φορά στην μια πλευρά του βουνού γίνεται συνωστισμός από θήραμα και στην άλλη δυο χιλιόμετρα από εκεί απλά δεν υπάρχει ούτε τρίχα! Τι συμβαίνει; Μόνο ίσως τα γουρούνια ξέρουν αλλά και όσοι είναι εκεί μόνιμα, αγρότες και κυρίως κτηνοτρόφοι που όλη μέρα κοντά στα ζώα, όλη νύχτα πολλές φορές από τον φόβο του λύκου βλέπουν και αντιλαμβάνονται πράγματα που για τον μέσο κυνηγό είναι αδύνατο να αναληφθεί.
Έχει σημασία στην κάθε Παρέα από άποψη ψυχολογίας η επιτυχία στα πρώτα κυνήγια. Και ειδικά στο κυνήγι της έναρξης. Εκεί που η προσμονή έχει πλέον την δυνατότητα να λάβει «σάρκα και οστά» και που ο καθένας μας δεν έχει ως ενδεχόμενο την αποτυχία στο πλάνο της εξόρμησης του. Εκεί που στην βραδινή φωτιά ο καθένας καταστρώνει σχέδια μέχρι ο Αρχηγός να καθορίσει το που, το ποιος και το πότε θα κινηθεί συνολικά η παρέα και ο καθένας χωριστά.
Έχει τύχει την πρώτη μέρα που είναι Τετάρτη και το αποτέλεσμα να είναι μηδέν τεράστιο λόγω έλλειψης θηράματος και όχι θηρευτικής αποτυχίας, να νιώσω την διάθεση της παρέας να κλονίζεται. Το Σαββατοκύριακο όμως ήρθε και μας αποζημίωσε με πολύ όμορφο και αποδοτικό κυνήγι, κάνοντας την Τετάρτη να μοιάζει ως ένα αποτυχημένο εκπαιδευτικό. Όμως αυτό που έγινε κάποτε που το πρώτο Σαββατοκύριακο δεν είχαμε τίποτα δεν μπορώ παρά να μην το θυμάμαι και όσο προσπαθώ δεν το ξεχνώ. Έφταιγαν όλοι, σκυλιά φίλοι σύντροφοι, ο άλλος που έκοβε στον λόγγο ξύλα, μέχρι και ο τσομπάνος με τα γίδια στο πουρνάρι!!! Τότε καταλάβαμε την αξία της πληροφορίας. Καταλάβαμε πως δεν είναι δυνατόν να ποντάρεις στο ίδιο μοτίβο και στο ίδιο κυνηγοτόπι μόνο από συνήθεια. Πολλές φορές που μηχανικά πηγαίναμε σε ένα φοβερό, είναι αλήθεια, κυνηγοτόπι, περιμέναμε ώρες το τίποτα, απλά γιατί όλο τον προηγούμενο χρόνο είχε θήραμα και μάλιστα πολύ...
Για να έχει την απαιτούμενη επιτυχία λοιπόν η πρώτη εξόρμηση αυτό εξαρτάται εν πολλοίς από τον Ιούλιο. Ναι, από τον Ιούλιο μην σας φαίνεται παράξενο!
Εκεί πρέπει η Ομάδα να ψάξει σε κάθε στάνη και κάθε χωριό όποιον ξέρει και να μάθει που και πόσα γουρούνια είδε. Να βγει στα κυνηγοτόπια όχι για εκπαιδευτικό με πολλά σκυλιά και φασαρία που μπορεί να ταράξουν τα κοπάδια με τα μικρά τους και να τα κάνει να αλλάξουν σαράντα σύνορα, ήσυχα με ένα σκύλο για ιχνηλασία και μόνον, ώστε να αφουγκραστεί το ξημέρωμα και σίγουρα θα ακούσει. Να ψάξει κοντά σε νεροσυρμές, ποτίστρες και λίμνες να δει ίχνη και να αξιολογήσει τις «λούτσες», τα λασπόλουτρα.
Οι παράγοντες που επηρεάζουν πολύ το γιατάκιασμα των Αγριόχοιρων στα συνήθη «κουμάσια» τους είναι πολλοί και ο καθένας έχει την βαρύτητα του. Γνώμη μου όμως είναι πώς οι βασικότεροι παράγοντες είναι οι παρακάτω.
Η πρόσβαση στο νερό, είναι ένας ευκολονόητος παράγοντας και φυσικά λαμβάνεται υπόψιν από τις σκρόφες που έχουν μικρά και μετά την μοναχικότητα της γέννας, ξαναμαζεύονται σε κοπάδια, για να προστατευτούν καλύτερα τα μικρά τους από τον μόνιμο βραχνά του λύκου και δευτερευόντως της αλεπούς. Το Αγριογούρουνο έχει ανάγκη ειδικά το καλοκαίρι από πολλά λίτρα νερό την μέρα.
Η πρόσβαση σε τροφή που πολλές φόρες τα οδηγεί στα χωράφια του κοσμάκη και γίνονται αιτία ανυπολόγιστων καταστροφών. Οπότε αν υπάρχουν πληροφορίες για τέτοια συμβάντα ας ψάξουμε στα παρακείμενα «κλειστά» και πολλές φορές μέσα στα χωράφια τα ίδια ή στα αρδευτικά χαντάκια με πλούσιες βατιώνες να είναι τα απόλυτα καταφύγια. Νερό φαί και απόκρυψη σε απόσταση ασφαλείας!
Η ησυχία πάλι ενός τόπου και το δυσπρόσιτο καθώς η δυνατότητα κάλυψης για τις μετακινήσεις τους το βράδυ τα οδηγεί σε απίθανες κρυψώνες. Μπορεί να είναι σε απόσταση αναπνοής από ένα μαντρί που τα τσομπανόσκυλα εθισμένα στην παρουσία τους ειδικά αν είναι γέννημα θρέμμα του κτηνοτρόφου και δεν αντιδρούν στην παρουσία μιας η και περισσοτέρων σκροφών και των μικρών τους ή του ράθυμου Κάπρου που φωλιάζει στο πυκνό όπου πολλές φορές βόσκουν τα Γίδια η τα Γελάδια και η παρουσία των σκύλων του κοπαδιού αποθαρρύνει τα κυνηγετικά σκυλιά να έρθουν όλο τον χρόνο. Στα μέσα Ιούλιου και τον Αύγουστο είναι η κατάλληλη περίοδος να δούμε τελικά που έχουν μαζευτεί τα θηράματα και να προσδιορίσουμε τον κυνηγότοπο που θα γίνει η έναρξη μας.
Βασικός παράγοντας που ξεφεύγει της προσοχής μας είναι η ύπαρξη λαθροθηρίας, που είναι η χειρότερη μάστιγα για τον κυνηγό και ειδικά το βράδυ. Διότι πέρα από οποιαδήποτε μορφή αστεϊσμού ή ευφυολογημάτων ηλίθιων «οικολογούντων» ο Λαθροθήρας δεν είναι Κυνηγός ούτε θα γίνει ποτέ και όποιος είναι Κυνηγός δεν επιθυμεί την λαθροθηρία ούτε και νόμιμη να γίνει!!!
Έχει τύχει να πάω σε κυνηγοτόπι με την παρέα μου και να περιμένω το χάραμα στο αυτοκίνητο. Έφτασα την προβλεπόμενη ώρα από τον νόμο, μα στο αγριογούρουνο καλό είναι να βλέπεις πριν πυροβολήσεις. Και να βλέπεις σίγουρα τι ντουφεκάς. Αυτό γίνεται μόνο σαν χαράξει, ξημερώσει καλά και το θήραμα στο φέρει ο σκύλος. Κάποια στιγμή ο ήλιος ψήλωσε άρχισε με το φώς του να ζεσταίνει τον τόπο και βγαίνοντας για να ετοιμαστώ άκουσα βαρύ λαχάνιασμα σαν Κάπρο διακοσάρη στην ανηφόρα. Βλέπω σε λίγο να βγαίνει στο «καρτέρι» μου ένας τύπος ανεκδιήγητος, κάθιδρος και με μια ένοχη έκφραση.
-«Τι ψάχνεις συνάδελφε;»
-«Να, έχασα τον σκύλο χθες σε εκπαιδευτικό και το έψαχνα...»
-«Χθες εκπαιδευτικό, μια μέρα πριν την Έναρξη;;; Τέλος πάντων άμα τον βρούμε στον πιάνουμε. Τώρα ξεκινάμε παγάνα.»
Έφυγε παραπέρα και περίμενε καθιστός μέχρι που φύγαμε. Θα ερχόταν κάποιος να τον πάρει είπε.
Οι παγανιέρηδες άφησαν τα σκυλιά και άρχισαν να ψάχνουν. Σύντομα γάβγιζαν στον ντορό. Για στάμπα ούτε λόγος. Μετά από λίγο βγήκαν στα καρτέρια και άπραγοι τα έπιασαν οι σύντροφοι πριν πάνε για το καταφύγιο απέναντι στο βουνό. Τα μαζέψαμε και φύγαμε. Την άλλη μέρα μάθαμε, από ένα φίλο γιδοβοσκό της περιοχής, γιατί είχαμε τέτοια αποτυχία. Πως ο ανάξιος και λόγου τύπος, κυνηγούσε όλο βράδυ στο καρτέρι παράνομα και σκότωσε ένα καπράκι. Μας άκουσε, το έκρυψε και έφυγε. Τα δύο ντουφέκια που έριξε έκαναν τα θηράματα να φύγουν προς το καταφύγιο!
Δεν είχε καν τον ανδρισμό να μας πει έστω το λάθος του και να μην κρεμάσει μια ολόκληρη ομάδα. Την προσωπική μου αυτή εμπειρία την αναφέρω γιατί πολλές φορές όταν σε ένα μέρος γίνεται συστηματική λαθροθηρία από ορισμένους τοπικιστές, που όταν πάει κάποιος άλλος να κυνηγήσει τον αγριεύουν κιόλας και τον απειλούν, στο τέλος μόνο θήραμα δεν υπάρχει κατά την έναρξη του Κυνηγίου.
Από τότε εκεί θα κυνηγήσουμε την άλλη μέρα πάμε από το μεσημέρι της προηγούμενης γιατακιάζουμε και εμείς όπως οι παλιοί και αφού ψήσουμε και φάμε το βράδυ όλοι μαζί σαν αδέρφια την άλλη μέρα ξεκινάμε με ότι μας έχει ο Θεός γραμμένο. Είναι έτσι μόνο η τύχη που θα καθορίσει την κάρπωση και οι ικανότητες μας!
Είναι λοιπόν ουσιώδες για την επιτυχία του πρώτου κυνηγίου και να είμαστε συχνά στο βουνό και στα κυνηγοτόπια από τα μέσα Ιουλίου, όχι μόνο για τις πληροφορίες που θα πάρουμε για τα θηράματα αλλά και με την παρουσία μας υποβοηθώντας το έργο της Θηροφυλακής μας. Διότι τουλάχιστον όταν υπάρχει κίνηση στο βουνό, περιορίζεται η διάθεση του οποιουδήποτε να ξεκινήσει το κυνήγι με δική του ρυθμιστική!