Υπομονή Λύκε...

Άντε να περάσει και το καλοκαίρι αυτό μπας και την βγάλουμε καθαρή έλεγε ο Γιώργης κάθε μέρα στην δουλειά. Άντε κουράγιο ακόμη μια λιγότερη σήμερα. Το βουνό μες το μυαλό του μιλαει κάθε στιγμή και κρυφά συλλογιέται ποσες γέννες καινούργιες να γιναν φέτος. Ας ξεκινήσει το κυνήγι και την βγάλαμε για κανα εξάμηνο ξαναλέει καθε μέρα. Στην τελική καιρός δεν έμεινε πολύς. Αντε να φτιάξουμε κανένα μονόβολο, αντε να το δοκιμάσουμε, στην τελική το βράδι πριν το κυνήγι, την έναρξη βρε, πάλι το όπλο θα χρειάζεται καθάρισμα.

15 Σεπτέμβρη και Κυριακή. Τώρα για τα τσιροπούλια του Αυγούστου ποιος καιγεται; στην τελική δεν εχω τίποτε μαζί τους συλλογίστηκε καθώς ο κανακάρης του ο Αζόρ δεν κουτσαίνει απο τρυγόνι!! Θα μου πεις γουρουνόσκυλο είναι, δεν λες πάλι καλά που ειναι ζωντανο; Ναι πάλι καλά και δεν τρέχει μία!!! Δόξα τον Θεό το πατάει και λιγο κουτσαίνει. Στην τελική όλα τα σκυλιά που αφήνουν εποχή ένα κουσούρι τα έχουν...

Ετσι σκέφτηκε και ηρέμησε το μυαλο του, μετά από την γλυκειά παράξενη διαδρομή σε όλες τις αποτυχίες της περσινής σεζον. Ακόμη και την στιγμή που κοιτουσε το καπρί που χτυπησε τον σκύλο του ματι με ματι και η διαολοσφαίρα δεν εκπυρσοκρότησε και η άλλη του έξυσε το μέτωπο για να βρεθει "αέρας" στο κατρέρι του συντρόφου και απο εκεί στην άλλη ζωή να βόσκει στα αιώνια λειβάδια του Παραδείσου όπου δεν του έκανε την χάρη να βρεθεί ούτε με τον σκύλο του ούτε με εκείνον, ακόμη. Σκέφτεται πάντα τις αποτυχίες γιατί αυτές τις χρεώνει πάνω του, οι επιτυχίες ειναι ολονών. Εξάλλου και αν εχει ενα ονομα το οφείλει στις σκέψεις αυτές που τις λιγοστεύουν...

Ούτε τον ένοιαξε ο χαμένος κόπος να ψάχνει για χτυπημένα αγριόγρουνα που ισως πέθαναν μα ίσως πιθανότερα κυλιούνται ακόμη σε κάποια λούτσα και αράζουν σε κάποιο ρουμάνι. Μονο σαν κάθε χρονιά τον πειραξε σαν ένοιωσε το κυνήγι να τελειώνει εκεί τον Γενάρη. Οχι τι άλλο, αλλά να, στο βουνό και στην ερημιά του "κοψίματος", της ιχνηλασίας, εκεί έβρισκε τον ανέμελο λεύτερο Γιώργη που χάνει στην πολύβοη πόλη κάθε φορά που δεν φορά την αρβύλα και μπαίνει στο πετσί του Τεχνοκράτη προσπαθώντας να κρύψει μέσα του τον Λύκο που γεννήθηκε να κυνηγά λεύτερος...

Κουράγιο Λύκε, φτάνει η ώρα, εσύ απλά μεινε ζωντανός, γιατί ο ίδιος θα είσαι πάντα εσύ δεν αλλάζεις ποτέ ...